Zehra Birsen Yamak Şiirleri - Şair Zehra ...

Ben hep seni sevdim öbür yanım, adını öğrenmeden
Sarışın mı, esmer mi, uzun-kısa bilmeden
Görmez mi, duymaz mısın, yoksa yürümez misin
Benden kaç yaş büyüksün kundakta bebek
Belki de doğmadın sen
Düşünen beynin, seven kalbin yetti bana

Ben desem ikiyüzbin, sen de ikiyüzelli
Ne yattığı yer belli, ne de vurulduğu yer
Mahşer Conkbayırı'na kurulmuştu besbelli
Her Mehmetçiğin göğsü olmuştu birer siper
Şehit analarına göndererek teselli
Şehadet köprüsünden geçtiler birer birer

İstemeden yürüdüler yalnızlığın kumsallarında
Yalnızca
Bırakıldılar
Dopdolu sevgileri yüreklerinde büzüldü
Beyaz gelinliklerinde arandı saflıkları
Kırmızı kuşakların ardında

Şu hayat dediğin pamuk ipliği
Gün gelir ki kopar ince yerinden
İyisi lâfı güzaf kötü söz kalır
Yaralar kalpleri öyle derinden

Ayaklar altında ezerler seni

Acılar
Taçsız hükümranlığının yüzerken
İhtişamında
Sevgi
Denizinde hasret boğulur
Vuslata ermez ki gönül

Anıların “gel-git”lerinde ellerin
Ellerin yosun tutmuş
Tükenmiş tesellilerin
Mecrasında kurulacak bir hüzün sofrasında
Beklentilerin
Yorulacak

Ey Aşk! ..
Belli ki…
Pembe bulutlarda aramak gafletindeydi sana yolculuğum.
Sırça kadehlerde mey duruşunu
Bir karabulut darbesiyle elimden kayıp düşüşünü
Yeryüzüne dağılışını seyrettim aynalarda