Zehra-18 Şiiri - Gassan Satar

gun uyaniyor yasamin yeni bir boyutuna, yeni sevdalar yazmak icin
gunun aydin olsun, benim, kelimesi arzulandirici guzel sevgilim
asir mi gecti seninle bakismayali, sevismeyeli, sohbetini yasamayali
ozlemin kelimelere indirgenmeyecek buyukluge ulasti.
bu ozlemin disinda soluk alip vermek,
yasamin akisina anlam kazandirabilmek gibi bir sey oldu.
sana kavusma arzusu varolma coskusunu icinde barindirir oldu
ozleminle varligimin farkindaligina uyanmayi ogrendi ruhum sevdanda

ozleminden baska sevda yok ruhumda
yoklugundan cikiyorum yola
icimi titreten isminle variyorum sevdana
hangi anlamlar dolanir yasamin avuclarinda
senin eksik oldugun herseyden habersizim
senin hecenden baska bir pinar yok avuclarimda
senden baska bir anlam yok
cigerimi dolduran yasamin akisinda

`yeni Zehra siirin yok mu `diyorlar
`haydi sevdalandir bizi deli kelimelerinle`
artik hic bir Zehra siiri yetmiyor sana olan ozlem ve arzumu anlatmaya
seni, bendeki senden dogmus Zehra`lara anlatinca dinmiyor icimdeki ozlem
bana sen lazimsin,
senden baska bir sen sonduremez icimdeki atesi
ben kavusmaya kosan gunleri saymayi coktan biraktim.
sadece sevisiyorum seninle
safaklari saymaya kalkissam
dogmaya baslayan her gun tutusturur dunyayi,
insanlar sabaha buyuk bir arzu yangini
yasami icine alan buyuk bir ozlem haykirisi ile uyanir
safaklari saymaya kalkissam ben sana kavusmalari duslerken,
her gun bitimi gunes nazli kaybolsa da ufukta
sana olan arzum aydinlatir dunyayi
insanlar sana olan sevdamin cigliklari ile dalar ruyalara
herkes bizimle sevisir o zaman

bana sen lazimsin
arzumun baska sahibi yok
gune uyanislarimin baska sebebi yok
duslerimin baska anlami yok
biraktim safaklari sensiz karanlik gundogumlariyla
bana senin isigin gerek
teninden baska sabahim yok

simdi sen soyle tenimde buyuyen bu yangini
senin tenin olmayinca nasil sondureyim
nasil anlatayim derdimi bu uzakliga, bu ayriliga
dudaklarindan icmeyi hayal ediyordum ben piriltili solugu
simdi ozlemim beni icine aldi
yetmiyor dudaklarin hayallerimin nefeslenmesine
seni sen olandan daha cok olan senle icmem lazim
ruhunda nefeslenirken icecegim dudaklarini ve sen olan herseyi

bir an once don sevdigim
ayriligin yangininda yok olmak uzereyim
gel once ruhunla kadinim
gel once arzunla
gel sevismelerin yaniginda
gel sevismelerimizde yeniden dogayim
yeniden haykirislarimizdan ciceklensin odamiz

seni bilmeyenlere anlatmak icin diyar diyar dolasiyorum
seni bilenlerin gozlerindeki piriltidan baska isik gerek bana
yastigim seni ezberleyeli, yastigim sana sevdalanali,
yastigim bile seni arzulayali cok oldu
simdi seni odamin duvarlarina,
simdi seni duslerime, simdi seni gecelerime,
simdi seni uykularima, simdi seni tanimadiklarima,
simdi seni dusmanlarima bile anlatiyorum
simdi onlar seni tanimaya basliyor
`kim` diyorlar bu anlattigin sevda perisi
`Zehra` diyorum
`bir kitabin icinden firlayip cikan bir peri`
ismini soyleyemiyorum, cismin var mi itiraf edemiyorum
yoksa tescilli deliligimle yerimi yurdumu terkedecegimden korkacaklar
beni senden vazgecirmeye calisacaklar
bu yuzden `Zehra` diyorum sana
bir kitaptan firlayan, arzulari costuran bir peri diyorum sana
senin gibi bir kadinin olabilecegine inanmamalari isime geliyor
senin gibi bir kadinin kollarinda firtinali sevistigimiz bilmemeleri lazim
kiskanacaklar yoksa
belki sahip olamadiklari bir sen yuzunden mutsuz olacaklar
Belki sahip olamadiklarina ben de sahip olmayayim diye beni senden vezgecirmeye calisacaklar
Sakliyorum artik
Okumuyorum kimselere senli siirlerimi
`yok oldu, gitti Zehra uzaklara` diyorum
suskun, inanmaz bakislarla beni suzuyorlar
senli sevdalarin yitisine benden cok uzgun
tekrar dilimden dokulecek senli siirleri bekliyorlar