Öyle sırt döndü ki sevdiğim bana,
En büyük darbeyi yemişe döndüm.
Kimseler gelmedi hiç imdadıma,
Zehirli yılanı sevmişe döndüm.
Ben onu hep sevdim, o hep ağlattı,
En sivri okunu kalbime attı,
Yırttı yüreğimi, deldi, kanattı,
Zalime pek boyun eğmişe döndüm.
Konuşsa günlerim kutlu olurdu,
Bir gülse yüreğim mutlu olurdu,
Eli elimdeyken tatlı olurdu,
Hacet kapısında kalmışa döndüm.
Huzuru arayıp onda bulmuştum,
Ayağı dibinde kölr olmuştuım,
Çok gözyaşı dökmüş, çok ağlamıştım,
Sonunda dersimi almışa döndüm.
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 87-88/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 6.10.2004 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!