Zehirli Çiçek Şiiri - Hatice Elveren Peköz

Sen başlangıçlı yıllardan sonra,
Sınırsız yollarındayım aşkın.
Gün aşırı düşüncelerimden geçerken,
Yanardağ alevinden geçmişimdir.
Susuz yorgun ve sensizim…
Uçsuz bucaksız çöllerde yol alıyorum.
Yakın oluşlarımızda bir vahadan geçiyorum.

Böyle anlarda duru göllerin suyundan içmek istiyorum.
Ama içmek istediğim su zehirli, içemiyorum.
Her seferinde biraz daha susuz yürüyorum…
Cennetin ırmaklarından içerim diye kendimi avutuyorum belki?

Yakın olup da uzak oluşlarımızda,
Kutuplardan geçiyorum.
Çiçekler açtırmak istiyorum senin için.
Ama bütün çiçekler zehirli.
Yine de sen başlangıçlı yollardan geçiyorum.
Bir varmışla bir yokmuşu yazmak için…