son yolculuktu ruh kaynağına
çiy tanelerine yazdım efkârı
ayrılık gönlümde bir ukde gülden
acının yanağında süzülüp kaldım
insan olmaktı taksiratımız elbet
yazgılar dile nakşedilmiş ezelden
kedere sarmaladım
susturdum gönlü
ne çare!
isyanı durduramadım
yıldızlar suya indi
bülbüller ötmez
birer ikişer söndü kandiller
mihnetin endazesi ölçüsü yok
eziyetin tarifi
ödenen bedeller
şiirler name imiş
nameler şiir bu dem
düşülmez yürümüş kervanın ardına
bal olsa zehrin tamamı ne fayda
kanayan yaraya merhem değiller
(07 Ağustos 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.1.2004 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)