Gece vururken ayaza,
Şubat soğuğuydu ölüm,
Sahipsiz kalışlardık,
Bu zehir zıkkım,yaşamda!
Önce sen,sonra sen,
Dörtte iki eksilen,
Kalanlarsa;
İki serçe ürkekliği,
Nereye gideceğini
Bilmeyen?
Çarpıp duruyoruz duvarlara,
Bu zehir zıkkım,yaşamda! ...
Hep,yeniden başlamak;
Düşüyor payımıza!
Eksilen yanlarımıza,
Güneş hiç doğmayacak,
Yaşarken kıyametimiz,
Bu zehir zıkkım,yaşamda! ....
Kayıt Tarihi : 29.6.2007 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sen gideli kıyameti yaşıyorum.
TÜM YORUMLAR (9)