24.12.2003 Ankara/Altındağ
Omuzların külden, kolların kanlı güllerden;
Tatlı bir ölüm, kırmızı dudaklarda eriyen.
Güzelliğin, bir lanet gibi doğmuş geceden,
Tanrılar bile kinlenir taparcasına dileyen.
Sen yürürken, yerin altından inler eski çağ,
Ve dudağında uyur zehirli yoldaşı.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta