Delilerin vicdanından kopardığım kırıntılarla.. Besledim aç köpeklerimi..
Sadakatin masalında, hep kaybederek boşalttım. Ruhumun zehrini...
Evet ben kaybedenim..
Suçsuzluğun azabında kavrulan küçük çocuk..
Annesinden korkan dev..
O benim..
Yağmur yağarken, kaçkınca davranan saklanan..
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta