Bazıları gözyaşı döker ağlar,
Dünya şefkatini üzerine yağdırır.
Bazıları her an yüreğini dağlar,
Dünya hiddetini üzerine yağdırır.
Gün gelir anlar canlar,
Zehir atan zehrini içer.
An gelir yanar canlar,
Gözyaşı döker, zehrini içer.
Bir zehir çepeçevre sarar,
Sonra karar yürek karar,
Patlar canlar boş çerçeveye,
Dolusu yürek değil, ömür yarar.
Yaşamaya yaşamak de sonra,
Kin gider, düşmanlık gider,
Pişmanlık kalır biraz sonra,
Hayal gider, hayat gider.
Dün gider, dünler biter,
Yarın gelir, yarınlar biter,
Yaşam bir hayaldir, hayal biter,
Gün gelir, günler biter.
Hayal dairesinde ömür biter.
Kayıt Tarihi : 8.10.2014 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Selçuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/08/zehir-icen-zehir-kusan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!