Bir zehir dolaşır ki damarlarımda sorma
ah o gizemli bakışlarında eriyen ben, yeniliyorum ve yenemiyorum ,
öyle bir hal alıyor ki üstesinden gelemiyorum ,
yıkılmış duvarların altında yetişen çiçekler gibiyim,
rengimi paslı çivilerden betonlardan almışım ,
Eğmemişim başımı dimdik ayakta kalmışım,
bir hatıra o zorlu yükselişten bir armağan içimde ki zehir, hiç böyle kokmazdı yağmuru sahiplenmedi bu şehir,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta