Bir zehir dolaşır ki damarlarımda sorma
ah o gizemli bakışlarında eriyen ben, yeniliyorum ve yenemiyorum ,
öyle bir hal alıyor ki üstesinden gelemiyorum ,
yıkılmış duvarların altında yetişen çiçekler gibiyim,
rengimi paslı çivilerden betonlardan almışım ,
Eğmemişim başımı dimdik ayakta kalmışım,
bir hatıra o zorlu yükselişten bir armağan içimde ki zehir, hiç böyle kokmazdı yağmuru sahiplenmedi bu şehir,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta