Zavallı Baykuş Şiiri - Abdurrahman Örnek

Ve baykuş sırrını söyledi.
Tüylerimin güzelliği
Sesimdendir.
Gözlerim yanımdakileri görmez
Önümdekilerse hep benimdir.
Bakın başım göklere değiyor,
Bulutlar tüylerimi okşuyor.
Viraneler saraylarımdır benim
İltifatsa zavallılığım.
Günün gürültüleri nefretim
Geceyedir marifetim
Ara ara seslenerek
Latif nazenlere nağmelenerek.
Terk etmeden mabedimi
Rahatsız etmem kimseyi
Sığıntımdır bu duvarlar
Biraz ötemde mamur ve
Müreffeh çatılar
Bulanıklaşır gözümde
Virane saraylar
Saraylarsa viranedir,hüznümde.
Yıkıntıların meşru esiriyim
Taşlanırım mahallelinin
Hurafe şeyhinden.
Terk edemem,
kanatlarımda uçmaz zaten.
Hep bir hiç olarak görüldüm.
Kendi elimden kendim tuttum
Aşkımın ateşini söndürdüm.
Kendimi merhametin kollarında
Bir ruh berraklığında
Gizledim taştan kovuklarda.
Her gün geçmiş mutluluklarımla
Ölüyorum,
Ve kamçılanan her arzum
sarhoşluk içinde kalır
Kaybettiklerimin pişmanlığıyla.
Çektiğim acılarım
Ümitsizliğim
Yinede harap etmeyecek beni.
Oysa ben asumanlarda
Yıldızlarda
Saf ve berrak denizlerin
Koynunda
Kaybolan bir gemiyim.
Şimdi toz bulutlarının arasında
Önemsiz efkarların,
Kasırgaların ortasında
Sahipsiz bir yaprak gibi
Savrulurum zavallıca.
Baylığımın hain kölesiyim ben
Tahammül edilmez isyanıma
Azadıma ferman vermez
Kutsal mabed bekçileri
Kalbimin kraliçesiyim
Nazik ve yürekliyim
Kırmadım onarmadım da
Ne ihanet ne cebir
Ne azizim ne efendi
Gün ışığına dargınım
Yıldızların esrarında
Karanlığın itibarında
Kederliyim şu an
Sokaklarda sürüklenecek gibi cesedim
Ruhum yorgun
Düşlerim bitkin
İkinci defa ölmüş gibiyim
Mahzun fısıltıların hasretiyle
Yanan kavuşmaklığıma.
Kanatlansın ve uçsun
Maviliklere doğru
Sessiz ve derin avlarım.
Fırsat bu fırsat
Şimdi sefil ve biçareyim
Uğursuzluk talihim
Maruzum!
içimde barındırdığım efendinin
Bitmez intikamlarına.
Şatafatın himayesinde
Sefaletin arzusundayım
Efendiliğin itibarını şerefini
Üç kuruşa sattım.
İsyankar değil saygınım.
Baykuşum belki
Ama zavallıyım