Zaten Hep Ayrı Şiiri - Kağan İşçen

yağmurlu bir pazar öğleni miydik
hava çok soğuk muydu
sorularımızın uzunluğu kadarla
kalmadık
zaten hep ayrıydık
ne resim ne imge
eskiye tutku
yarından korkuyor muyduk...

birliktelik bir bahçe kokusu olmalıydı
ara bir serinlikte kolkola
bir sevişme anması
tozlu bir sıkıntının ardından
hayat kadar uzun bir ev buluşması
ulaşamayacağı bu güzellikten
zaman yakınmalıydı...

ağaçlara bakardın da
ışıldayan yapraklarına benzediğini yüzünün
bilmezdin
ve gözlerinde kayıklar yüzdürdüğünü
dalgınlığımın
bilsen anlar mısın
anlasan
sensiz geçtiğim tüm yolları
utanmadan yürür müsün
acısı büyüyen çocukluğumla
yürürsen
gördüğüm ilk dala tutunup ağlayacağım...