“içinde senin hayatın yazılı ama ancak öldükten sonra okuyabilirsin bu kitabı”
-açtığım ilk zarfın içinden, kapağında yukarıdaki sözler yazılı bir kitap çıktı.
* * *
-kitaplar eksilirken, kütüphane raflarından...
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
İşin vahim olanı kitapların eksilmesidir raflardan, şiirlerin, yazarların susması, susturulmasıdır. Kitapların yakılması yok edilmesi, fikirlerin zincirlenerek demir parmaklığa mahkum edilişidir...
Uçurtma misali aydınlık gelecekler korkusuz yüreklerde, korkusuz kalemlerin meşalelerinden aydınlanacak ve yarınlara ışık olup saçacaklardır.
Karanlık hep aydınlıktan korkar, aydınlıklar kirleri, ihaneti gizlemez gizlerle saklı değildir. Ondandır ki karanlık hep karanlığı ister, arzular...
Kutluyorum Cevat bey Selam ve Saygılarla...++
Kitapların raflardan eksilmesi söylemi ile,kendimizin yaşam sayfasından birer-birer eksilişimizi vurguluyor şair.Eğer kanatlarımız olsaydı (ki yok)ya çok rahat geçerdik yaşam aralıklarını ya da ölümün üzerinden atlayıverirdik uçarak.Gözlerimiz şu aman bilmez saatlere sürekli baktıkça,zaman ne kadar kötü.Uçurum ve Kuru Ağaç Ormanları.Yeryüzünün söylenebilecek olan en son cümlesi belki de.Kutlu olsun efendim.Saygılar Cevat Bey.
Her bir cümle bin anlam yüklü, düşündüren, güzel bir şiir okudum kaleminizden değerli üstadım..
Tebrik ediyorum başarılı çalışmanızı..
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
şimdi, karanlıklar içinde, hiç tadılmamış tadını umutlarımızın
boş sayfalarında arıyoruz tek-tek, zarflardan çıkan kitapların.
ya da kuru ağaç dallarında, rüzgarını kaybeden uçurtmalarız
yarına mil çekili gözlerimizle, bu ölüler şehrinde,
elbet bir gün diyen bir heceyiz sadece, sonsuzluk nöbetimizde.
kaleminize sağlık can
Ekmek gibi, su gibi, umut ayrılmaz yaşamdan özgürlük gibi. Savruluruz bazen yerden yere. sabırla, isyanla geçer zamanlar, çileyle sınanan yaşamlar ve asla vazgeçmeyiz sevmekten ve direnmekten.
Farkına vardırdığınız yaşama ve her şeye dair usta anlatılarınız alıp götürdü yine sayın usta.
Saygı ve sonsuz teşekkürler,
Bedeli ödenmiş umutların mavisine ulaşmamış düşlerini taşıyan türküler artırdı zaman...Kendini eksik tanıyan tutsak bir iklime kar düştü...Kekik kokularını aldılar rüzgardan...Kafiye dediğimiz,Anadolulu bir gülüştü...Sabrı hala sınıyoruz bu uzun gecelerde...Bitmemiş öykülerin göz altındaki yazarlarından sözcükler taşıyoruz güne...Elbette bir gün...Çatlamış dudaklarıyla kana kana su içen bir çocuğun yarını anlatan gözlerinin de resmi çizilecektir...Diye çağrışımlar oluşturan şiiriniz için sonsuz teşekkürler usta...Saygılar sizedir...
Yüreğinize sağlık değerli şair arkadaşım bu güzel şiiriniz insanı yüreğinden yakalıyor duyguları ilmek ilmek işleyip bu kadar güzel kaleme aldığınız için sizi canı gönülden kutluyorum başarılarınızın devamını dilerim kaleminiz daima kılıçtan keskin ilhamınız hiç sönmeyen bir meşale olsun şiirlerinizden tüm yüreklerde unutulmayan izler kalsın bu güzel şiirinizden dolayı sizi ve şiirinizi canı gönülden kutlarım. Saygı ve sevgilerimle.
düşündüren dizeler... kah uçurumdasın
kah kıyısında. yinede umut... yüreğinize sağlık sevgili dostum Tebriklerimle
şimdi, karanlıklar içinde, hiç tadılmamış tadını umutlarımızın
boş sayfalarında arıyoruz tek-tek, zarflardan çıkan kitapların.
ya da kuru ağaç dallarında, rüzgarını kaybeden uçurtmalarız
yarına mil çekili gözlerimizle, bu ölüler şehrinde,
elbet bir gün diyen bir heceyiz sadece, sonsuzluk nöbetimizde.
(siz gene de yetmez demeyin, bir çocuğun nefesi uçurtmayı uçurmaya)
'Yetmez mi hocam yüreğimizde ki çocuğun cılız nefesi bir gün yetecektir uçurtmayı uçurmaya yeter ki umudunu kesmesin... Yaşam uçurumlardan düşmeden öğrenilemiyor bazen, yüreğinize sağlık çok güzeldi kutluyorum.. Sevgi ile kalın.. '
Yine de umut tek sığınağmız. Yüreğimizdeki kitapları çoğaltmak için. Uçurtması için uçurtmaları nefesiyle, çocukların.
Kaleminizi kutlarım Sn Çeştepe.
Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 102 tane yorum bulunmakta