Zarar Ziyan Şiiri - Hakan Liman

Ziyan edilmiş şiirlerimiz var,
Oraya buraya yazılmış..
Eskiden yalnızlıktan yazardık
Artık parasızlıktan..
Bu kadar mı yenik düştün romantizm?
Ey aşk
Bu kadar mı küstün bize?
Ve ölüm,
Ne kadar yakınsın bilinmez ama
Bu kadar mı hissedilir nefesin?
Herkesin beyaz giydiği bir gecede
Unutturan öpücükler eksik kalmasın yanağımızdan..
Ve zaman durmasın hiçbir zaman
Saatler hep o anı göstersin
Islak ıslak bakan gözlerine şarkılar yazılası
Ve hatta yazılmış kadınlar geçsin ömrümüzden
Babanın hatırasına hürmeten
Ağlayalım bir kez daha..
Annemizi hatırlayıp bir kez daha ağlayalım
Sonra bir kez de boşa geçmiş ömrümüze ağlayalım
Oraya buraya yazılıp ziyan edilmiş şiirlere..
Sonra gülelim
En nihayetinde gülelim
Hep birlikte
Tüm sevdiklerimiz, ailemiz, dostlarımız
Sen ve ben..
Doyasıya gülelim..
O teknede, o ağustos akşamında gözümüzden yaş gelene kadar
Gülelim
İkibinaltı mı olur ikibinyedi mi
Yoksa ikibinonyedi mi bilmem
Ama o ağustos akşamı bizim olsun
Bir ömür hatırlansın..
Sonra kuşlar gelsin,
Besleyelim onları kuru simitle..
Gün batsın
Alkol su gibi aksın
Babam sarhoş olsun
Annen kızsın bana yine, ama sevsin beni çaktırmadan..
Hayat kaldığı yerden devam etsin sonra,
Şiir tadında olmaz ki,
Koşturmacayla
Otobüse yetişmekle, metroyu kaçırmakla,
Vapurdan uzaklara bakmakla..
İstanbul devam etsin kaldığı yerden..
Birkaç zaman daha taşısın bizim yükümüzü de..
Sonra el sallasın bize,
Kaçalım güneylere..
O çoğunun ıskaladığı ekim akşamlarını biz yaşayalım
Deli memet rüzgarı yüzümüze vursun
Ve ta içimizde hissedelim huzuru..
Ben sigaradan körelmiş sesimle şarkı söylerim köhne bir barda
Sense boncukların yanına hayallerini dizip
Sunarsın benim geçtiğim yollardan geçen çocuklara..
Hayatın tadına varırız orada..
Nirvanaya değil belki ama
Kendi dünyamıza kavuşuruz o evde..
Sonra bir kızımız olur, neden olmasın..
Sana benzer..
Ay yüzlü,
Kırmızı yanaklı..
Şehir gürültüsünden uzak,
Tüm kötülüklerden, yalanlardan hariç büyür..
Neden olmasın..

Neden olmasın..
Sen şiirlerini harcama yeter ki..
Oraya buraya yazma, ziyan etme..
Çünkü biz azaldık..
Teker teker yok etmeye çalıştılar..
Başaramadılar..
Hamdık, olduk..
Birkaç kişi kaldık içinde umudu büyüten..
Ve biz ne şanslıyız ki
Birbirimizi bulduk..
Sen şiirlerini ziyan etme çiçeğim..
Gün gelecek,
İçinde umudu büyütenler kazanacak bu savaşı..

17 Temmuz 05
03.35