Nedir gökten bu yağan, de; haberin var mıdır?
Kar denilen şu nesne, zarar mıdır, kar mıdır?
Yağmasaydı şayet o, akmaz idi ırmaklar
Demek kar’ın yağması, bizler için büyük kar.
Meşakkati çok diye, olma ondan hiç bizar!
Kaynamazsa membalar; eder idik; ah, fizar.
Saymakla ile tükenmez, bil ondaki faydalar
Tonlar ile maslahat, bin bir türlü fayda var.
Soğuk diye siması, sakın etme su-i zan!
Tecrübeyle biliyor, menfaat’i zi-izan.
Giyer beyaz kefeni, kış gelince tepeler
Zi-akıl’a göklerden, rahmet ibret sepeler!
İhtar eder öteyi, gafil gezen beşer’e!
Hatırlatıp ölümü, son verdirir her şerre.
Haber verir atide; “ küllü nefsin mevtini”!
Faş ederken o sırrı, setreder hep savt’ını.
Yorgan olur ekine, korur onu donmaktan
Sanma görev doğadan, bu şefkatte o, Hak’tan!
Yağmasaydı soğuk kar, yakar idi yazın har!
Çağlamazdı nehir, çay, çöl olurdu o, diyar.
Onca rahmet, hikmete, eder seni kim medar?
Dersen; ”Rabbim Allah’tır” edeceksin büyük kar!
Cihat ŞAHİN
11.12.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 11:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!