Zannetme Gidiş Şiiri - Ahmet Kölecioğlu

duruşu zannetme gidiş
notalarla dolu müziği notasız
yüreğin sesidir
şehrin gürültüsünü susturan

şarapçıda şarap olmaya
yada almaya ne gerek
duyguda histe mest olmuşsa yürek

kahır sesi var ama uzakta
çünkü sitemde üzülme etme
her zaman hep nefessin canda

sadece alıştığın ortamdaki pembe düşlerinle
benim hayat gerçeğim başka
ben toprak kokarım sen parfüm
alın teridir benim yerim
asortiktir senin günün
sen bal kaymak tereyağı yerken
ben zeytinle yetinirim
sen pop alafranga dinlerken
ben sessizlikte sessizce şiir yazarak gezinirim

hele varsa dolu kaynak bir ilham
işte o zaman zevke doyamam
yazar yazar boşalırım
boşalır boşalır dolarım
derinliği derinlerde deryaya dalarım
ne inciler ne mercanlar görürüm
yakutlar zümrütler bulurum
sahibi olmadığım servetim
el sürmediğim avradım
ne mutluluklar ne zevkler yaşarım
zevkine doyamam
her zaman öyle ilham bulamam

ateşte köz közde öz yoksa yanamam
bülbülsem karga olamam

kartala kaya gerekir
sevdaya yürek
yoksa fırında kürek
kömür olur tatlı çörek
ne lüzumu var aşkın defterini dürek
sürek o sevdanın izini sürek
odasında yanar birazcık ışık
dermansız bir derde düşmüş bu aşık
hani raslamıştım sana karlı bir mevsimde
tüm heveslerim birden kaldı kafeste
oysa her an her nefeste
dolu dolu yürekte seste
halbuki ne güzellikler vardı
bornova karşıyaka izmirde

el olmadı el oldu
elde durmadı elde kaldı
eli beğenmedi elin oldu
ele vurdu eli tuttu

gel yüreğe gör gerçeği
herkes bilemez sevmesini serçeyi
tatminde zevke meze
kurban etme kendini
yürek başka dil başka söze
yanar yakmaz seni
bak gör közde öze

kölecioğlu hiç anlatma
laf anlamaz köhnemişe
duyguları bilmemişe
diskoda pop dinlemişe

Ahmet kölecioğlu 03-04-2011