Zangoç Çiçeğim
Ah be yüreğimin zangoç çiçeği, ne çok yaktın canımı.
Sustum, canım yandı, asırlarca konuşamadım.
Konuştum, dünya yerle yeksan oldu, umutlar kökünden kurudu...
Sende bende o yıkıntılar altında kaldık, hem de ayrı ayrı yerlerde...
Bizden kalan harabelerin altından topladım hatıraların son kalan yapraklarını...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta