Zan Altında Şiiri - İsa Ünal

25.12.2006/ 00,55
Senden sonrası yokmuş anladım
Aslında sende yoksun,
Koşar adım sana gelmek için geçtiğim yollarda yokmuş
Gelirken geçtiğim sadece o cennete girenlerin geçtiği sırat kadar geniş köprü
Ve karşıdan esen ferahlatıcı deniz kokulu meltem
Ancak o köprüyü geçenlerin hissedebileceği güllerin enfes kokusu
Beyaz nergisler, sarıpapatyalar, kırmızı aşk sembolü güller
Bütün açlığımı bastıran umut ekmeği
Geleceğe açılan pencere gözlerinden ve gözlerinin kötü geçmişi gizleyen perdeleri
Ve diğer varlığına inandığım bütün sanrılarlım
Hiç biri yokmuş...

Dönerken anladım sıratın ne kadar keskin olduğunu
Ve altındaki ateşin kavurucu sıcağını,
Nergislerin papatyaların karların altında donduğunu
Ve güllerin ta kalbime kadar batmış kocaman dikenlerinin olduğunu
Gözlerinin gelecekle karışan geçmişimi yansıttığını
Ve aydınlık yarınları gözlerindeki perdelerin kapattığını
Ve dönemeyecek kadar bitap olduğumu
Umut ekmeğimin hamurunun sende kaldığını
Var olduğunu Zannettiklerimin olacağını zannettiğim her şeyi zan altında bıraktığını...