Zamir Şiiri - Enver Levent Batur

_ ağzından çakılları çıkartırsın bir gece
kalmaz farkı beraberliğin yalnızlıklardan...

dönsün artık benle şaşkın yelkovan
aksak adımlarla dayayıp sırtını akrebe
sabaha dek hiç durmadan

yağ lambası kadar isli ve titrek terekten
seyrederim aya vuran aksini hayretle

_ ansızın yürek çarpıntısıyla darlanıp
belki bu gece...

dost bildiklerin kalmış ardında
çıkmaz sokaklarla başbaşa
öznesiz cümlelerin zamirleriyle

şaşkın çavlan bakışlar
gidersin yarınlara öylece

_ sıra bende artık
ne dilime sahibim ne de nefsime...

mahpus oldum
nemli sokakların is kokusunda
gideceğin günü gözler oldu helecanlarım

belli belirsiz kaldırımların
yalanların uzayıp giden gölgesinde