Zambaklar aşkına Şiiri - İlyas Kaplan

vakit vuslat vakti baharın ilk saati
gecenin içine kaç yağmur damlası düşer bilmem
adı meçhul kendisi meçhul kaç huzme
yitik anılar toprağına
ne varlığını avutabilir söken şafak
ne de yokluğunu yansıyan ışıklar

bir o kadar muzdarip
küsufa tutulan hayallerim
sıcak bir nefes olup yükselir
pembe çiçekler açan zambaklar aşkına
karışır kanıma can olup damarlarıma

akşam öncesi çimde fırtınalar
tüm sitemlerimi poyrazına bırakıp,
gezinirim bir derviş gibi
güz yağmuru misali dökülürüm sokaklarına
kuytularında hasret melalimi avuturum
huzur bulurum ila nihaye

bir farazadan ibaret
adını yasaklarım gecelerime
unutulmaya değer yokluğunla beraber
düşündükçe zül düşledikçe zehir
çiçekler açan zambaklar aşkına

redfer