Zamantı...! Şiiri - Emsal Toprak

Zamantı...!
Aynı suda iki kere yıkanılmazmış!
Ben yıkandım zamantıda bedenden candan
Her ırmağa tıkaç tıkanılmazmış
Bu ırmak Türk, Türkün huyundan

Yerindeydi kırk yıl önceki taşlar
Aynıydı bu suya düşen bakışlar
Değişmemişti ırmakta gölgeli başlar
Meltem esiyordu zamantıda her yandan

Zamantının akışından aldığım huzur
Çocukluk günlerimi bulduğum huzur
Irmağın kıyısında daldığım huzur
Nice hatıralar geldi eskiden dünden

Suların birleşip tekleştiği yer
Akranlarımın gözünün pekleştiği yer
Dalmanın, tummanın sebepleştiği yer
Anılar can oldu ağustos sıcağı günden

Yürürken aşağıya doğru kalın kâtipten
Şiirler dinledim zamantı adlı hatipten
Bir sevgili Çıktı suyun altından dipten
Zamantı tebessüm eden bir handan

Dürüstler yüzerdi bu akar suda
Doğrular gezerdi bu akar suda
Herkes bir sezer di bu akar suda
Uzaktı arkadaşlarım vehimden, zandan

Biraz aşağıda büyük menderes
Sonraki mevkii küçük menderes
Dalgınca yürürken duyduğum hoş ses
Yine sarı balıktı zamantının suyundan

Irmağımın en deri yeri at boğan
Kim di acep buraya bu adı koyan
Biri var suyun altında dakika sayan
Hafızamda hâlâ seksenli zamandan...
E.TOPRAK