Zaman ve Hayat! Şiiri - Emsal Toprak

Zaman ve Hayat!

Toprak günden güne elmas yapar kömürü
Dönüşür başkalaşır fıtrat tabiat
Kül eder yakar ateş en sert demiri
Biter ansızın bitmeyecek sanılan hayat

Bir bir kapandığında açık kapılar
Her kapı kapanır bir kapı açık
Kapısı çalınmayan nice yapılar
Ruhu felç manası ölü maddesi uçuk

Ateşin en harlısı yürekte yanar
Hasretin arttığında gidip kalana
Uzamaz kısalmaz mesafe donar
Meftun olursun O’ndan haber salana

Gömüp kalbine Ümit edip beklersin
Ömründen sayılı günler tükenir
Bugün de gelmedi yarına dersin
Yolcusunu beklediğin yönler tükenir

Hayal ümidi besler Ümit hayali
Korku rüyanın gerçeğe giden yolu
Gönüldedir maddenin beşinci hali
Her şey bir şeye mecbur bir Allah ulu

Kimi ay ışığını bekler kimi güneşin
Eklenir bir gün daha giden günlere
Yine sona kalır en baştaki işin
Sondakiler gelir geçer önlere

Karanlığın üstüne Şafak sökecek
Beş vakitten birinde gelecek ölüm
Biri bir mezara bir Gül dikecek
Her mevsim yedi renk açacak gülüm

Gün günü aratır günler bir günü
Kaygısız günlerin takvimde kaldı
Dünü bugün bugün ise hergünü
Yaşarsın son güne zaman azaldı…
Emsal Toprak