Neyi bekliyorsun hâlâ?
Al yine beni yamacına.
Üşüyorum, ellerimi tut.
Sarıp, sarmala bedenimi.
İliklerime kadar sen kokayım.
Bir tas çorbayla değil,
bir busenle iyileşeyim.
Her yanım kırık dökük.
Yaralarıma sevgini sür.
Gözlerimden çokça öp sevgili.
Yokluğuna en çok gözlerim ağladı.
Haydi konuş, susma!
İpeksi sözlerinle yüreğime dokun.
Karanlık gecelerde seni aradım.
Karanlık gecelerde durmadan ağladım.
Geceyi, kazan kazan kaynatıp
zemheri karanlıkları aydınlatalım.
Gözyaşlarımız geçmişte kalsın.
Geçmişi bir daha anmayalım.
Tut şu silahı.
Daya zamanın şakağına.
Zaman değil miydi
bizi bize geciktiren?
Kayıt Tarihi : 27.10.2018 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
6 AĞUSTOS 2018 PAZARTESİ
![Savaş Barha](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/27/zamansiz-sevda-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!