Zamansız kayıplar Şiiri - Ahmet Demirci 2

en vakitsiz zamanındayım
günün,
kıyamda yine
unutan bedenimi
prangalar vurulmuş ruhum,
parçalarcasına içimi
ellerimde unuttuğum,
nasıl çektiğimi bilmediğim
tütünüm,
beyazlar üstünde, melek gibi,
belki düş,
zifir içinden gelişini gördüğüm....
ay susmuş,susmuş gece,
sönmüş yıldızlar,
sızlatan varlığımı
geçmişten gelen sesler var,
belki vicdan,
belki pişmanlıklar,
gözlerimde her an kanlı yaşlar
toprağına döktüğüm....