Zamansız Şiiri - Ayşe Uçar

boğuk seslerin
yaralı konçertosu kulakları tırmalayan
ne yana dönsem o yanda yıkık kalplerin
yüz çözünürlüğü

boyut atlayan zamanın
ufkunda kör ve atıl sevinçler
kırılgan ruhların aynasında dil yorgunluğu
tılsımlı bir martının gözlerinde uyuyorken güneş
her köprünün bir yol uğrağı bir sonlu hikayesi var

zaman yorgun
insan varla yok arası
insan esrik rüzgârların önünde küçük bir su damlası

istikrarsız nice yenilgilerin çıplak kucağında
boynu kırık geleceğinin efsuni karanlığına mahkum
giz kokan tarihin sırlı sayfasında meçhule yürüyen kıdemsiz yolcu
kaderiyse bilinmezliklerin kör sapağında
koca bir hiçlik

insan zamansız
insan ebediyetsiz

hayatın
asi fırça darbeleriyle rastgele boyanmış bir tablo
suskunluğunda naralar atarak ölürcesine
çiçekler açan
hepsi de renksiz ve kokusuz

zayi ömürlerin kül grisi çorak bahçelerinde
ölümle kutsanmış çekirdeksiz tohum

............

2412202400:43