Zamanla Şiiri - Emrah Kurt

ZAMANLA
Yorulur yürek zamanla
Ayrılıklardan ve aşklardan
Gözler hüzünlüdür daima
Mendil kurumaz yaşlardan
Uğramaz yollar Allah'a
Ruh harcanır telaşlardan

Durulur zamanla İnsan
Kalp sevdikçe ağırlaşır
Sanki mavidir damarda kan
Oysa kırmızı akar dolaşır
Kuş misali bedende can
Uçar sonsuzluğa ulaşır

İnsan kendine bir yön arar
Sorulur ardı ardına sualler
Kötülükler ruha zarar
İyiye gidiş değil bu haller
İnsan verirse doğru karar
Umut olur kalbe hayaller

Kurulur zamanla yeni insanlık
Açar her yerde iyilik gülleri
Işığa boğulur zifiri karanlık
Dökülür kalplerden günah külleri
Alemi sarar sonsuz aydınlık
Diriltir yaşayan ölüleri
✒ Emrah İslam Kurt
6 Mart 2007 Salı