Zamanla... Şiiri - Seçil Karagöz

Gelmiyor elimden yazmaktan gayrı,
Kalemim en güçlü dostumdur her an…
Eskiden müzikle uğraşmak ayrı
Bir haz veriyordu hemen her zaman...

Sürmüyor tutkular eski hızıyla,
Koşuyor insanlar farklı yönlere…
Gelmiyor içimden artık arzuyla
Bir bardak çay içmek bile beyhude...

Ermiyor akıllar hiçbir esrara,
Zira yaratıklar başka havada…
Gülüyor hâline hayli ısrarla
Ve umutlanıyor garip ortamda...

Sormuyor hâlimi sabah rüzgârı,
Sorsa da ne yazar, hâlim perişan…
Küçük bir kıvılcım zamanın kârı
Olursa, ne mutlu, öze karışan...