Bir tiyatro gösterisi izler gibi itinayla izledim
Kıyıdaki dalgaları,
Birkaç küçük ördeği,
Aynı anda sudan sıçrayan minicik ama minicik yirmi otuz tane balıkcığın dansını.
Taşların,
Çakılların bastıkça yaşattığı titreşimi hissettim.
Yürüdüm sahil boyunca,
Bir iz bulurum belki diye
Bir iz,
Tanıdık birkaç iz.
Milyonlarca yıl öncesinde ya da sonrasında,
Zamanın birinde işte,
Aşk beni burada bulmuş sanırım.
İşte tam burada,
Sahilin döndüğü yerde...
Benim için hayat durmuş...
Gökyüzü o an mavi olmuş sanki,
Bulutlar o an beyaz,
Ağaçlar o ana kadar hiç yeşil değilmiş sanki,
Bir anda herşey renk bulmuş,
Bulmuş beni aşk,
Araya araya bulmuş,
Buse kondurdum,
Suya bıraktım...
Tekrar görürüm belki.
Kayıt Tarihi : 2.2.2025 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen de hüznün kendisi olup dalıyor yaşamımıza
Bizler yaratıyoruz aşkı sevmek için,sonra peşinden koşuyoruz sevilmek için.Koşarken ve koştururken aşkın peşinden,kim bilir ne öyküler çıkıyor ortaya.O öyküler bazen şiir oluyor. Bizler o şiirlerin her birinde kendimizi buluyoruz .Okudukça aşkımızı tekrar, tekrar yaşarız onlarda
Güzel ifadelerle bezenmiş, akıcı,uyumlu dizelerle duygu dökümüydü
TÜM YORUMLAR (1)