Dışarısı ayaz, gökyüzü griye bürünmüş,
Ama içimde bir kuşun kanat çırpışı var,
Bir orkestranın parmakları kadar zarif,
Rüzgarın içimi okşayan o bilge dokunuşu gibi.
Beyaz bulutlar geçiyor,
Gökyüzünde zamanımızın silik izini bırakırken,
Güneş, bir çocuğun masumiyeti gibi,
Penceremizden süzülsün,
Ve gözlerimizde büyüyen her çiçek gibi.
Her an, çiçek renkleriyle dolsun,
Sabahı lavanta kokusuyla karşılayalım,
Yeşil yapraklar savrulsun günlerimizde,
Rüzgarın taşıdığı melodiler içimizde bir deniz gibi dalgalansın.
Ömrümüz boyunca ritim hiç durmasın,
Zaman, bir ağacın kökleri gibi içimizde büyüsün,
Gözlerimizde melodiler uçuşsun,
Ve her adımımızda bir şarkı yükselsin,
Kaybolan yıldızlar gibi, gökyüzüne iz bırakarak.
Yavaşça dans edelim yıldızlarla geceleri,
Ay ışığına dokunarak,
Dalgaların huzur veren sesiyle uyuyalım,
Her sabahın müziğinde taze bir umut doğsun,
Yeni çiçeklerin açtığı gibi, umutla.
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, zamanın akışını bir melodi gibi hissetmenin hikayesidir. Doğa, duygular ve anlar bir ritme dönüşerek, her günün umut ve güzellikle yeniden doğuşunu anlatır.
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
"Dışarısı ayaz, gökyüzü griye bürünmüş,
Ama içimde bir kuşun kanat çırpışı v
Bir orkestranın parmakları kadar zarif,
Rüzgarın içimi okşayan o bilge dokunuşu gibi."
Bu dizelerde hüznün resmi tuvale aktarılsa da , Şair resmettiği özlemi avuçlarında tutuyor.
"Beyaz bulutlar geçiyor,
Gökyüzünde zamanımızın silik izini bırakırken,
Güneş, bir çocuğun masumiyeti gibi,
Penceremizden süzülsün,
Ve gözlerimizde büyüyen her çiçek gibi."
Aslında büyüyen çocuk içinizde. Hem de en masum biçimde.. Şiirinizin ikinci dörtlügünde boğuluyorum adeta .. Umut, Umut ve yine umut var dize aralarında..
"Her an, çiçek renkleriyle dolsun,
Sabahı lavanta kokusuyla karşılayalım,
Yeşil yapraklar savrulsun günlerimizde,
Rüzgarın taşıdığı melodiler içimizde bir deniz gibi dalgalansın."
Burada hayal gücü artsa da, aslında onurlu bir sesleniş var.
"Ömrümüz boyunca ritim hiç durmasın,
Zaman, bir ağacın kökleri gibi içimizde büyüsün,
Gözlerimizde melodiler uçuşsun,
Ve her adımımızda bir şarkı yükselsin,
Kaybolan yıldızlar gibi, iz bırakmadan"
"Kaybolan yıldızlar gibi, iz bırakmadan"
Bu dizedeki imgeyi ben yorumlayamam. Şairin kendisine aittir..
Mevsim bahar ve vakitlerden bir serzeniş anı.
"Yavaşça dans edelim yıldızlarla geceleri,
Ay ışığına dokunarak,
Dalgaların huzur veren sesiyle uyuyalım,
Her sabahın müziğinde taze bir umut doğsun,
Yeni çiçeklerin açtığı gibi, umutla."
Etrafa yayılan bir şiir
Giriş, gelişme ve Sonuç çok güzel
Sizi canı gönülden kutluyor
Saygılarımı arz ediyorum..
"Kaybolan yıldızlar gibi, gökyüzüne iz bırakarak" olmalıydı o dize
TÜM YORUMLAR (3)