Zamanın Külü Şiiri - Aydın Duran

Kimler geldi geçti
Kısacık ömrümden
Hatıralar ah hatıralar
Beni bu akşam ağlattılar

Ben çocukken
Buna benzer bir şarkı vardı
Güz kokusu , bazen de kokan ekin sapı
Hatıralarda bu rayihalar kaldı
Yağmurdan sonra kokan Toprak
Çiğ düşen bir yaprak
Ne güzel hatıralar,
Koskoca kırk yıl dile kolay
Oysa ki kahvenin hatrı kadar

Kırk yaşı Kemal yaşı imiş
Başka bakıyorsun gerçekten
Sular durulmuş heyecan dinmiş
Ama zaman zaman da anlıyor insan
Kocayan sadece beden, gönül değilmiş

Bak mesela şu çalan şarkı
Neler neleri hatırlattı
Bu şarkı ile düşledim,
Bu şarkı ile sevdim belki onu
Ne de çabuk geçmiş zaman
Bilmezdim herşeyin unutulduğunu
Hatırlamanın unutanların işi olduğunu
Bilmezdim ki nereden bileyim
Oğlu kızı olacak
Sonra yalanlara karışacak
Nereden bileyim

İnsan alışıyor her duruma
Eski resimlerde kalmış o delkianlı
Bakıyorum da , yakışıklı bile sayılırım
Nasıl da gülmüşüm öyle
Ne kadar da heyecanlı
Kim bilir hangi boş hayalin peşinde
Ya da hangi kızın düşünde
Ben miyim sahi bu çocuk
Pileli pantolonum, kumaş ceketim
Uzun saçlarım, hele şu kundura
Aman Allah'ım
Vay ivanım vay civanım
Kavruk buğday benizli yağız delikanlım
Ne yaptı yıllar sana öyle
Nereye attın kendini
Yoksa sevda mı düştü yüreğine
Neden böyle çabuk yıprandın
Sanki ekini biçtin
kaldı samanın
Ne de çabuk karıştın
külüne zamanın...