Nicelerimiz hayat sahnesinde,
Figüranlığa çocuklukla başladı.
Annelik ve babalık rolü ile,
Hayat devranında bilinç aldı.
Zaman çarkının dişleri böylece,
Tıklayarak, bir tık daha attı.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Nefes nefes tükenip, ölüp gideceğiz.
Zamanın hesabı var,
Bizim ise hesaba gücümüz yetmez.
HAKLISINIZ.........
..
evet haklısınız
zamanın hesabı var..
yüreğine sağlık... güzel şiir tebrikler...
Zamanın şarklarına takılmış yaşanmamıi anların incelikli hüznü ne güzel yansıtılmış.Kutluyorum.
Kutlarim..anlamli bir siir..
sevgimle
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta