Zamanın gölgesinde Şiiri - Salim Kabasakal

Zaman gerilerde bir gölge misali üzerimize doğmuştu
Solgun bir fotoğrafsa geçmişe açılan dünya,
yakamoz bağlarında Demlenmiş bulutlar isyan eder
Gözyaşları çiğ damlası misali aşka dökülür
Ve o an boğar adamı aşka sürgün hıçkırık,
Hangi aşk bekler seni böyle susamış bir pınar gibi,
Oysa geçmişe yaprak döken aşk hazan mevsimi
Gülün yaprağına çalınmadan kırağılar
Göçtün,gittin geride hazan mevsimine aldırmadan

Bilmem ki kaç mevsim sonra düşer ciğerime
Ardımsıra acıları saklayan ayrılıklar
Sana toprak kadar yakın bir dönemeç
Doğar mı bir daha baharı getiren güneş
Zambaklar üşüsede bir kardelen büyüdü,
Mateminde ruhun hicret kadar özgürdü,
Çöller hazin bir göç zamanı suya küstü
Oysa ben;
Sana küstüm,
Aşka küstüm
Seni benden ayıran zamana küstüm