Zamanın Gölgesinde Şiiri - Haydar Güner

Bir sessizlik vardı
kirpiklerinin ucunda asılı.
Adını koyamadığım bir uzaklık,
yanağımdan çekilirken rüzgârla birlikte...
Sen çoktan gitmiştin aslında,
ama bir mendil gibi kalmıştın cebimde —
çocukluğumun yanına sıkıştırılmış,
bir dua gibi, okunmamış.

Adımların hâlâ her yerdeydi
sürgün yerlerine benzeyen şehir sokaklarında.
Gözlerin, eski bir radyo frekansı gibi —
bazı geceler hâlâ çalardı içimde.

Şiir sustuğunda hatırlardım seni,
bir kurşun geçerken göğsümün hizasından.
Aklıma düşerdin,
ve hâlâ gülümserdin...
İnanılır gibi değil.