Gözlerim, suskun bir evrenin derinliklerinde
Kayıp bir yıldız gibi parlıyor
Her anın ağırlığı, bir zaman boşluğuna düşüyor
Ve ben, sessizliğin yankısında kayboluyorum
Hayat, bir tablo gibi renkleniyor
Ama her fırça darbesi aynı tonlarda
Rutinler iç içe geçmiş, karmaşık bir desen
Her gün, aynı resmin tekrarında sıkışmış
Bir rüzgar gibi savruluyoruz
İlgi ve dikkat, her an elden kayıyor
Görkemli bir şehri izliyoruz uzaktan
Ama hep rüzgarlara direniyoruz
Yüreklerimiz, bir melodiye hapsolmuş
Sonsuz bir ezgi gibi çalıyor
Farklı notalar, aynı frekansta birleşiyor
Ve biz, kendi şarkımızı dinliyoruz
Her yeni gün, bir başlangıç gibi
Ama aynı döngüler içinde sürükleniyoruz
Yüzlerimizde, eski bir zamanın izleri
Gözlerimizde, eski bir hikayenin yankıları
Kimi zaman, bir umut ışığı yanıyor
Kimi zaman, karanlıkla doluyor
Ama her parıltı, yitirilen bir yıldızın hatırası
Ve her gölge, geçmişin sessiz tanığı
Güner Demirci /08.01.2024
Kayıt Tarihi : 2.8.2024 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!