Zamanın gölgesi Şiiri - Halil Kıvrık

Seni;
öylesine tanıyorum ki sınırsız
takvimlere sığacak zaman değil.

Öylesine bilirim ki seni
gözlerimi dünyaya açtığımdan beri
sanki
dünya senin için kuruldu

Sevgimiz sabrımızdı-ipek böceği kozasını örerken
göçmen kuşların mevsimlik göçleri
göçebe duygularda bencil
Bu yüzden süründürün bizi.

Biz ölürsek aşk soluksuz kalır-bilesiniz.
Yalnız;
dolunayın şefkatinde mahsun ve acı olur ayrılık

Gece ve ay nöbetini güneşe devrederken
Aşktı;
zamanı gölgeleyen.
güneşi tebessüm ettiren
geceyi dellendiren.

Benliklere sığmayan taşan
aşkın içinde değilse!
eksik kalır insan.

Aşk bize borçlusun
seni çok abarttık.