Zamanın Gölgesi Şiiri - Süleyman Altunbaş

Gönlüm firarî
zamanın gölgesinde…
bakışların gözlerimin unutulmuşluğunda gıcırdıyor,
sevgisizlikten pas tutuyor…

çatlayan dalgalarla sahile vurduğunda
sitemkâr olmamalı bu beden rüzgâra
sahte esişlerin yüzüme yapıştırdığı yetim tebessümler
dökülmemeli pıtır pıtır sert zemine
yumuşacık yüreğimde dibe vururken aşkım,
hüzünler sağanak sağanak akmamalı yanağımdan
aldandığımı anladığım şu an buzdan bir dağa dönüşmemeliydi
ruhum
acısını yaşamalıyım doyasıya kirpiklerimin ıslaklığında
dokundukça kaderime erimemeli kara kara
gümüşî yalnızlığım

zamanın gölgesi çıngırak çalıyor şimdi iç sokaklarımda
koşar adım

zamanın gölgesinde
firarî şimdi gönlüm…