Zamanın hep durduğu o gizemli koylarda
Artık tek başımayım, zaman sessiz, koy sensiz
Çıplak ayaklarımla gezindiğim kumsalda
Artık dalga sesi yok, deniz sessiz, ben sensiz
Uzaklardan geliyor sanki bir gitar sesi.
Sahillerde yakılan ateşler görüyorum,
Kadehlerden yükselen, ilan-ı aşkın sesi
Kulağıma çalıyor, ama duyamıyorum
Bir kaç anı var sanki, burda aklımda kalan
Zaman durmadan önce ve sonra devamında
Kokular alıyorum sanki bir tür mangodan
Boşa aranıyorum, gecenin siyahında
Nerden gelip nereye gittiğimi bilmeden
Ellerim ceplerimde, dilimde bir ' Arkadaş '
Zaman yok ki burada, ne kadarı bilmeden,
Gezindim de gezindim, dilimde bir ' Arkadaş '
Vazgeçemem bu koydan, Ağustos' tan, Eylül' den.
Duran zaman içinde, kalbim burada durdu
Anlamsız kelimeler uzak dursunlar benden
Ben beni yaşıyorum, zaman beni de vurdu.
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 01:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!