Zamanın Durduğu An Şiiri - Mehmet Damar

Önce gözlerin değdi gözlerime,
Sonra bütün zerrelerime kadar dokundun
Nefes nefes doldu sevdan yüreğime
Ben sana seni seviyorum dediğimde,
Çoktan sırılsıklam aşıktım,

Kardelen çiçeğinin sabrıyla bekledim seni
Ufacık bir ışık göreyim söylüyeyim diye sevgimi,
Hani geçen gün merhaba deyip geçtinya yanımdan
İşte dedim,işte şimdi tamam
Oda seviyormuş meğer beni

Bak şimdi karşındayım,
Gözlerimdeki yeşille,
Ellerimdeki titremeyle
İçinde orkestralar kurulmuş kalbimle,
Ve de titreyen şu sesimle
Sana sesleniyorum
Ben nefes diye içime hep seni çekiyorum
Seni inan çok ama çoook SEVİYORUM.