Zamanın çarkları Şiiri - Tolga Sönmez

Zamanın çarkları dönüyor umarsızca
Her yeni turunda dönüşünün
Dönüşüyor insanlar.
Akan yüzler gördüm geceye
Vahşiydi ve dişlerinden kan damlıyordu.
Acımasız yaklaşıyor son.
Kimbilir kaçıncı yok oluş beliriyor ötede.
Hikayenin kahramanı kötü bu kez,
Hep kazanamıyor iyi.
Zaman mı ilaç yaralarımıza,
Yoksa yaralarımız bahanemi ediyor iyileşmek için zamanı?
Tamir edilemez kırıklıklarla dolu,
Boz bulanık sevdalar. Sahibini arayan evcil umutlar besliyorlar.
Zamanın çarkları dönüyor umarsızca
Her yeni turunda dönüşünün
Dönüşüyor insanlar.