Zamanın Çapağı Şiiri - Gülşen Şenderin

ZAMANIN ÇAPAĞI

Şafağın sesiyle acı tatlı geçiyordu günlerimiz
Umut dağlarına nefes nefese tırmanma çabası
Dayanışmayla çoğalırken özgürlük sevinçlerimiz
İltihap mı ne karıştı kadrana, aksamlar baş aşağı
Zehir zemberek ağıyla, kahırla dönüyor dünya
Doğru, güzel ne varsa lekeliyor zamanın çapağı…

Dünya kurulduğundan beri var olan algı, kolay değil
En iyiye, en güzele, en doğruya ve en dostça sevgiye
Halk özünde dirlik, birlik, inanç ve sonsuz güvene
Erebilmenin yolculuğunda yüreklilik önünde eğil
Kır belini şu iltihabın, kirli akıntının yatağını kurut
Ekmek ve gül kokularıyla temizlenir zamanın çapağı…

Düşsel geçişlerde gözlerim, her hücrem demokrasi
Düşlem ötesi emeller, bitsin diyor bu düzen yarası
Tozpembe gül ipeğe kayıt düştüm tüm bildiklerimi
Sen de en lirik, en epik şiirleri dök zamanın çapağına
Gökyüzündeki maviliklere ses oluyorsa kuşkanatları
Geceyi ışıtan yıldızlar ateşleyecektır şafak türkülerini.

Özgürlük düşü en can alıcı haz, en coşku yayan rüya
Cumhuriyet aydınlığını kim yazmak istemez ki söyle!
Sarı başakları, sarı ayçiçeklerini çizmek tuval üstüne
Yaşam odaları kahkahaya boğulsun, acıya, ağıta değil
Bu neyin pası kiri, neyin kokmuş küfü, neyin karanlığı
Sorgulanmayan suskular mıdır yoksa zamanın çapağı…

Gün olur, zamanın çapağı temizlenir mi? Tatlı bir düş
Güvercin konar gibi barışın sessizliğinde, sıcacık güneş
İnsanca olabilme, çıkarsız sevebilme hazzı ebemkuşağı
Gözü perdeleyen, ruhu lekeleyen ne varsa çözümleyip
Cehaleti yenerek erdemle, yüreklilikle, emeğin gücüyle
Toprağı kutsayarak, hep birlikte silelim zamanın çapağını…

GÜLŞEN ŞENDERİN