Zamanın Acıtması Şiiri - Halil Türkoğlu

Zamanın hızlı geçmesi,
Neden zarar verir kalbime?
Bilmiyorum,
Yaşamak istiyorum sadece...
Bilmezsin sen,
Kalbin şarkta hülyasını.

Bazıları terki diyarda, bir hülya gibi yanar
Bazıları da roman yazar.
Ben yazarım ..yar!
Gözün görmeyen yerinde,
Zulamda kalan yıldızları.

Kalp ince bir lütuf,
Bir elinle kapatıp
Bir avucunda kâğıdın
Kapaksız dışarıya taşan yazıları.
Göğünde sobaya karanlık saklayan tamamım
Çakıp çakıp yıldızları.
Ortalık yerde dürbününden
Göz çakarım, söz yakarım.
İstersen çıra gibi tutuşmanın
His alevine nasıl köz verilir
Anlatayım, tamamım.

Kiminin göğünde bulutlar parça parça
Orda kalp, gözlerde
Yıldız gibi, iğne ucu kadar ince
Sert bastırır kalemim oysa
Toynaklarıyla düştüğünde,
Bir dikişlik mavide,
Çanaktır göğüm,
Bir içişlik,
Attığında çiftte,
Rüzgar gibi beste.
Azalan bulutlara nabızdır,
Ritim adeta!
Azala azala yazar ,
Göğsünün en umulmadık yerinde,
Bir harita açar.
Bulunmaz bir kumaşın
Deseni gibi ince
Açık göğümde nice karanlığın
Yıldızıdır işte
Kalbim!
Anla işte durduramıyorum
Kendimi
en uç yörüngede
Semazenler gibi dönerim.
Kaçık sevdaları var gecenin
He canım, gülüm
Durmuyor zaman,
Tütünü sarıp sarıp dudağa vuran bir bilmece.
Bende böylece
Bütün bu karanlığı yarıp
Uzay boşluğuna hapsedilen ömrün
Bu topraklara ulaşan ışığıyım.
Gözbebeklerime değince
Zaman kervanında tutsak yusufum
Tamam işte ...
Ne kadar tırmansamda
Engel olamadığım
Zamandı çukurum.
Al canım buda destesi
Hayat kartlarının ,
Dilimdeki bestesi
Gırtlağıma kadar şükür borcunu
Tükür at diyen şeytanın
Küfrüyüm .
Gel işte o divanda
Yazılan yazının
Kadehime koydukça şarabı
Kalbe nasıl dolar kan
Öğreneceksin yudum yudum
Yüreğim bir mekan yeri
Zamanda bir ileri bir geri
Çarpmasıyız .
Gerçekten açarım gül gibi
gerçekten yaşarım.
Ve gerçekte yüreğim yangın yeri
Dikenine yarayım hayatın
Zamanında çıraydım.
Büyüdü zamanın alevi,
Büyüttü beni.