Zamanımıydı Şiiri - Mehmet Emin Özyön

Bülbül figan etmiş gül dalında yatarken,
Sevdan diken olmuş, uzanan elime batarken,
Divane gönlümde aslan idin yatarken,
Kalkıp ta kükremenin zamanı mıydı?

Arılar çiçeklerden balların alırken,
Kalbimin ücra zindanlarında mahkum kalırken,
Gönül susamış, sevdayı sende bulurken,
Kalkıp ta çölde gezmenin zamanı mıydı?

Baharda çiçekler açıp, ağaçlar yazda meyve verirken
Kelebekler bahara çıkmış, buzlar erirken,
Meyveler olgunlaştı, ben onları dallarında görürken,
Durup dururken, yaprak dökümünün zamanı mıydı?

Harmanlar savrulup, taneler ayrı dökülürken,
Gökyüzünde turnalar bölük bölük sökülürken,
Tan yeri ağarmış, güneşin doğuşunu görürken,
Kalkıp ta karalar giyip ağlamanın zamanı mıydı?

Yar aşkına çalıp söylediğim sazım iken,
Kuru ekmek yağsız çorbamda tuzum iken,
Asma dalında salkım salkım üzüm iken,
Şimdi hasat yapmanın zamanı mıydı?

Dökülür gözyaşlarım son mektubuna bakarken,
Topladığım papatyaları bir bir saçlarına takarken,
Oturup dizin dibine, gözüm gözüne bakarken,
Şimdi bu kahrolası ayrılığın zamanı mıydı?