Zamanı Ben Öldürdüm

Mevsimler ılık,
Burçlardan, Hanzâde-geyik,
Aylardan, kara üzüm heveklik,
Bilmem hangi diyarlardan gelen,
Leyleklerin, bahara selamı var,
Yorgunluk, pejmürdelik.

Deniz kızı Eftalya,
Padişah oğlu şehzade,
Boşa akan sularda elleri,
Hatırımda kalan allı türküler birde,
Kardan kapanmış yollar ve çaresizlik,
Dünler imkansız biliyorsun,
Senin alnında, yarınlar yazılı çocuk.

Güneşten geri aldım gözlerimi,
Birikmiş nisan yağmurlarından.
Hatalarım erken çiçek açtılar,
Bahçemde toprak kokuları,
Zamanı kendi ellerimle ben öldürdüm,
Ben azmettirdim, itiraf ediyorum.

Farkında olmasak da,
Bir masal dünyasında yaşıyoruz.
Bu dünyanın kirlerini silmeye,
Bir tufan az mı kalır diye düşünüyorum.

Yaşıyoruz her şeye rağmen,
Yeşil otlara basabiliyorken,
Toprağa düşüyorken gölgemiz,
Hala umut var köklerimizden
Yarın ne olur, onu bilmiyorum.