Zamanı Belli Olmayan Bir Vuslatı Beklemek

Şarkılar yüreğimde en derine işler: yokluğunla yandı gönlüm...
Biten sigaranın ucuna bir yenisini ekler tütün kokan parmaklarım.
Tahliyesi belli olmayan bir mahkum gibiyim;
Gün sayıyorum elim kolum bağlı,
Bekliyorum sadece...
Belki şairin de dediği gibi ıhlamurlar çiçek açtığı vakit geleceksin bana
ya da bir sonbahar başlangıcında.
Meçhulüm!
Biraz eksik ama en çok da hasret yüklü;
Zamanı belli olmayan bir vuslat bekliyorum can!

Ve beklemek...
Ve beklerken her gün biraz daha ölerek
Uykusuz geçen gecelerde sabahın bir an önce gelmesi için yalvararak,
Avunarak... Avunduğunu sanarak!
Yağan yağmurların seline yalnızlığın,
Sevgilinin yokluğunun kapılmasını umarak ıslanmak!

Ve kahrolmak...
Hergün biraz daha inceden ciğeri saran bir hastalık gibi
döşte yüreği saran bir sevdayla inceden inceden kahrolmak.

Ve bir kokuya hasret duymak...
Biraz silik kalmış belki de gözyaşlarıyla yıkanmış ama
Bir yerlere biraz sinmiş bir kokuya...
Bir kokuyu beklemek belki.. belki de bir çift gözü!

Vuslatı beklemek...
Vuslattan ziyade hasretin dinmesini beklemek!
Seni beklemek;
Özlemek, avunmak, ölmek, kahretmek demek..

Ve kurşunlar yağar yüreğine...
Kanarsın: ağır bir iç kanamada yaşarsın,
Tedavisi pansumanı olmayan bir yaradır aşk oturup yüreğine ağlarsın.

Ve ağır bir kayıbın sancısıdır...
Ağıtlar yakarsın: öyle bir düşmütür ki yüreğe sevgili,
Sevgi değildir artık; sevgiden aşktan çıkmıştır.
Sevgi aşk basit kalır yürekteki acıyı anlatmaya...
Yeni bir lisan bulmaya çalışırsın vuslatsızlıkta,
Yeni kelimeler: kimsenin ağzına almadığı!

Ve kimsenin bilmediği yaralar açılır vuslatına ermeyi beklerken,
Ve kimsenin bilmediği sancılar dolar,
Ve kimsenin bilmediği tanımadığı sözcükler can çekişir kimsesiz, Sensiz lisanımda!