Zamane Şiiri - Cevdet Altay

Yaşam gene racon kesip duruyor,
Küsmüş kara bahtım susup duruyor
Tepemde bir poyraz esip duruyor,
Kattı bir harmansız samana beni.

Gerçeği bilerek asla saklamam,
Kaprisli çiçeği derip koklamam,
Çakala bey deyip onu aklamam,
Koy aslan çağırsın ormana beni.

Düşman orda durmuş, dostlar gürledi,
Kimi gıybet kimi haset derledi,
Kökümden koparıp göçe zorladı,
Çevirdi ezilmiş çimene beni.

Kendimce mantıklı bir karar verdim,
Tuttum zalim ile güreşe girdim,
Sırt çevirdi hakem hileyi gördüm,
Yenilmezdim yendi zamane beni.

Hayat pınarının sinsi akışı,
Hor görüp garibi gönül yıkışı,
Dost bildiğim gözün kaypak bakışı,
Yem etti azılı düşmana beni.

Seher yeli selam sabahı kesmiş,
Bahtımın güneşi yüzünü asmış,
Birine can dedim kendini kasmış,
El edip düşürdü dümene beni.

Cevdet Altay…..03.02.2017