Zamanda pes etti…
Bir kapı kapandı; sanki güneş battı, öğlen vaktinde…
Gözlerim kör oldu sandım, zifire bulandım,
Soğuk bir ten giydi, bedenim üstüme,
Ve vurgun hayat, zamanda pes etti…
Yıkıldım bir sıvı olup aktım, parmaklarımdan,
Döküldüm içimden, yorgun ruhumdan,
Sarsıldım bir depremle, can damarımdan,
Ve özlemlerim, zamanda pes etti…
Beklediğim neydi hayattan, sevgi çok değerli,
Sevilmedim biliyorum, sevgimi çarçur ettim,
Her gece aya bakıp dalışlarımda, çözümsüzdü…
Ve sevgimde, zamanda pes etti…
İnanmıyorum samimiyetin olduğuna,
Çıkarların savaşında, bir azık oldum,
Oysa yüreğimle, duygularım birde hayata,
Ve yaşamda nefesim, zamanda pes etti…
Oktay ÇEKAL
17.03.2012-19.17
Kayıt Tarihi : 10.4.2012 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!