Önce rüzgârdı, dokundu tenlere,
Gözler buluştu, sözden önce.
Güneşin ilk ışığında,
İnsan aşkı öğrendi ilk.
Sonra destan oldu kılıçların gölgesinde,
Bir prens köyden bir kıza sevdalandı.
Şairler fısıldadı mum ışığında,
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta