Zamanaşımı Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu çağda hırsızlık olağan hale geldi.
Mızrak artık çuvala sığmıyor.
Saldırılar neredeyse açık açık,
Yine de bunu engellemek mümkün değil.

Zaten yöntemler artık çok modern.
Eski yöntemlere pek talep yok gibi görünüyor.
Hiç değişmeyen tek şey kaldı:
Bu kavga "tencerenin dibi"dir.

Kibirli bir şekilde gülümser ve şöyle derler:
"Tencerenin dibi siyahtır",
Diğeri hiç tereddüt etmeden kükrer:
"Seninki benimkinden bile daha kara."

Bir yandan bu tür itme ve tepmeler,
Bir yanda diz boyu yalanlar ve gezintiler.
"Bu nasıl çalışıyor?" diye sorduğunuzda şaşırmayın.
Eğer mizacınız uygunsa siz de faydalanın.

Bu söze asırlar, yıllar şahittir:
"Bunu yapanın yanına kalır",
Böyle bir ülkede kim neden korkar?
Vurgunculuk ve soygundan kim geride kalacak?

Bazen polis birini yakalar.
"Artık ipe çekildi" derler.
Ancak ilk duruşmada beraat eder.
Sebep? çok basit: "yetersiz kanıt"

Bazen minare kılıfa sığmaz,
Ve yüzsüz olana kesinlikle suçüstü yapılır.
Ceza bekliyorsan avucunu yala,
Elinden geleni yapar ve tekrar kurtulur.

Çünkü bizim ülkemizde ceza adi suçlara veriliyor.
Daha önce de böyleydi, şimdi de böyle.
Vurgununuz büyükse işiniz iyidir.
Yalan söylüyorsam utanma, söyle bana.

Bu nasıl bir mevzuattır, bu nasıl bir adalettir?
Yaş kurunun yanında yanar.
Suçun cezasız kalmayacağını düşünüyorsan,
Zamanaşımı süresi hangi güne durur?