Zamana soruyurum Şiiri - Suphi Sekü

Bozulan nedir diye zamana soruyurum
İnsanmı düştü bilmem nefsin çelik ağına
Cahiliye devrinin derin karanlığına
Bu karanlık menfezin ucunu arıyorum

Bakire sabahımın senmisin ilk günahı
Senmisin göklerimde yıldızları koparan
Engin vadilerme şimşekleri yağdıran
Vurulur mızraklarla beynimin her cenahı

Teselli pınarımın korumuş lülesine
Çelikten yumak yumak tıkadınmı özünü
Kerbela rüzgarıyla saldınmı son sözünü
Mutluluğumu koydun, baldıran gölgesine

Kubbeleri doldurdu mazlumların figanı
Son gemi çoktan battı, umudun denizinde
Baş koyup uyudunmu, fir'avnların dizinde
Yoldunmu ak günlerin yüzündeki müjganı

Kargalar taklit etti tavusun gövdesini
Teselsül karanlığın rahmindemi aydınlık
Sahile vursun yeter, yunusu yutan balık
Şakırmı hiç yusufcuk bülbüllerin sesini

Bu melal zincirinde metanet boğulurken
Döğümlendi her heves mazlumun buğazında
İlim mahkum'mu kaldı nadanların ağzında
Tozlanmış yüreklerde hıçkırıklar soğurken

Aynaların sırrına düşüp gömuldü günah
Aldınmı hamamlarda ifetin perdesini
Külhanlar yakamıyor natırların sesini
Yürüyenler ölüdür, sanki kuruldu berzah

Eskidin artık yeter, yırtıl artık ey zaman
Durul artık ey fikir, otur asli yerine
Kız anayla barışsın, erkekler pederine
En berrak dualarla pembeleşsin asuman

Ken'anın kuyusunda ulgunlaşır hakikat
Sarhuşta avaz avaz canmı kattın sesine
Tüm renkleri doldurdun siyahın heybesine
Kardeş ihanetidir, ağızlarda buruk tat

Tarihin tam kalbine saplanacak bu hançer
Nesli ati soracak bu zamanın pasını
Tutacak ecdadının kirlenmiş yakasını
Sanmaki devran döner, sanmaki buda geçer