HASAN HÜSEYİN KAYNAK
Bak kar yağıyor ellerimize
Bir ayrılık türküsü tutturuyor rüzgar
Arkasına bakmadan gidiyor
Geride kalan mutluluklar.
Gökyüzünde uçan güvercinler
Daha az önce buradaydılar
Sanki sonsuzluğa kanat çırpıyorlar
Arkalarında birkaç hatıra bırakıyorlar.
Ne kadar yalvarsan boşuna
Zaman yaşlanıyor anlasana
Gökler perdeleniyor gözlerimize
Güller ağlıyor bu halimize.
İsrafil'in elinde bir sur
Yıllar çağlayan bir su
Sürüngenler yatıyor kış uykusuna
Zamana serenat yapıyor rüzgar.
Yoruluyor,zaman ellerimizde soluyor
Ve apansız bir boşluğa yol alıyor
Bizse düşüyoruz bir çukura
Avuç açıp yalvarıyoruz sonsuzluğa.
Kayıt Tarihi : 24.7.2006 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Kaynak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/24/zamana-serenat.jpg)
nerde başlayacağı ve ne zaman saatin duracağı bilinmeyen
son ve başlangıç arasındaki sürede yaşanan anlamlarla sonsuzluğa geçiş...
serenat zamana değil kendimize...neler yaşadık der gibi...
kutlarım Hasan Bey...
Sevgi ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)